یه لحظه انگار دیوووونه شدم دست خودم نبود

پسرم پنج سالشه جدیدا اصلا حرفمو گوش نمیده انگار نمیشنوه حرفهامو تو این یک عفته شاید صدبار گفتم دست به لوازم ارایشم نزن رفتم حموم اومدم بیرون ببینم تیغ ابرومو برداشته شکونده تیغشم گم شده اصلا یه لحظه دیوونه شدن انقدر جیغ زدم که مگه من نگفته بودم دست نزن چرا کار خودتو میکنی اسباب بازیشو پرن کردم شکست چندتا کتابهای خودمو پاره کردم ازوسژ اصلا انگار دست خودم نبود بمیرم برای بچم ترسیده بود اون گناهی نداره من صبرم لبریز بود امروز کلی بغلش کردم معذرت خواهی کردم ولی اخه خودشم باید گوش بده بحرفم دیروز خونه خواهرم بودیم میگم مامانی یه بحظه بیا انگار مه انگار میگم دکور بزار سرجاش انگار نه انگار بااینم تو هیچ زمینه ای گوش نمیده باز خونه خودمون بهتره جایی رفتنی اصلا گوشش بدهکار نیست موندم چه کنماز یطرفم تحمل میکنم یهو که صبرم تموم شد دیگه نمیدونم چیکار میکنم