ینی مرده ها الان کجان

نمی دونم اما تنها امید من برای تحمل مرگ اینه که کسایی که از دست دادم رو بتونم اون جا ببینم...اون دنیا مرده ها همو ببینن...ولی حس می کنم روح تمام کسایی که مرده ان کامل از ما آگاهن و ما رو می بینن.

بستگی داره خدا بهشن اجازه بده که وارد دنیای ما بشن یا نه...معمولا آدم های مومن این احازه رو دارن بیان زندگی خانواده شون رو ببین

هر کسی متناسب اعمالش دیگه...اگر آدم خوبی باشع تو بهشت برزخی اگه بر باشه جهنم برزخی

خودِ مرگ مثل خوابه،ولی طریقه مردن که خواب نیست

مثلا اینا که دور از جونِ شما میرن زیر ماشین سرشون له میشه بدنشون له میشه خب چقد ترسیدن و درد کشیدن تا مردن.

یا کسایی که غرق شدن چجوری خفه شدن و....

اگر مردن درد نداشت انقد برامون سخت نبود