هر چی فکر میکنم یدونه خاطره خوب نداشتم
مثلا دوران دبیرستان بچه ها دستم میانداختند اسکلم میکردن 💔
رفتم دانشگاه بذترررر هم اتاقی ها به شدت اذیتم میکردن
هیچ کس باهام دوست نمیشد نهایت در حد سلام علیک از دید بقیه به شدت نچسب بودم
رفتم سرکار معلم شدم اونجا هم تنها
جز تنهایی از مدرسه مدیر رفت اداره بدگویی من و کرد اداره من و انداخت ی مدرسه روستایی با مدیر به شدت سختگیره و دانش آموز های شلوغ ....
تو خانواده که نگم هیچ ارزشی ندارم
عمیقاً
از ته قلبم دوست دارم بمیرم
برام دعا کنید لطفاً 💔🫂♥️
سن ۲۶
ستاره شما سرده میدونم الان میگی خرافاته ولی بدون این موصوع پیچیدست و خرافات نیست
تو ی تاپیک دیگه گفتم اینجا هم میگم
هم اتفاقی تو هر شرایط براتون می افته همش خواست خدا بوده بگرد ببین چی نقطه قوته تویه خدا چی رو میخاد بهت یاد بده چ مسیری رو میخاد بهت نشون بده
چون زنا حسودن عزیزم دوسپسر پیدا کن فکر میکنی بهترین و خاص ترین دختر دنیایی من مجرد بودم انقدر پسرا با حرفاشون بهم اعتماد به نفس میدادن یادش بخیر 😂
من آرزوم بود معلم بشم اونم نه تو شهر تو روستا وسط طبیعت بکر بعد مدرسه برم کنار رودخونه پامو بزارم اونجا گوسفندارو ببینم اومدن چرا ب اسمون بدون آلودگی نگاه کنم و بچه های روستایی ک عاشقانه و خالصانه معلمشونو دوست دارن
ولی خوب شرایط زندگی من مسیر دبگه ای رغم زد
ولی من تو شرایطم خودمو رشد دادم و پذیرفتم و هر روز با خدا حرف میزدم و میگفتم ب من نشونه نشون بده حتی شده با تکون خوردن درختات
من نمی تونم بگم مسیرتو چه جوری پیدا کن چون خدا برای هر کسی ی مسیر جدا میزاره
