خدا من رو از اول که آفرید به نیت تحقیر آفرید. اول که خواهرم به دنیا اومد و همه من رو تحقیر کردن. بعدش بابام من رو تحقیر و تهدید میکرد. بعدش شوهرم و خونواده اش . بعدش همه به خاطر مشکل نازایی ثانویم و دختر نداشتنم. بعدش خونواده شوهر و خود شوهرم به خاطر مذهبی بودن خونواده ام. کلا تحقیر پست تخقیر
چی بگم میدونم همه تو زندگیاشون سختی دارند. ولی همه دوست و آشنا همه دلشون برا من میسوزه. چون دختر خیلی درسخونی بودم و رشته ام اتاق عمل بود و نتونستم برم سر کار. بعدش گیر به شوهر بددل و جوشی و دست به زن و بچه ننه و خواهر ذلیل و سادیسمی افتادم همه میگن حیف شدی. آخه شاگرد اول مدرسه بودم
بابام از کودکی من رو تهدید به مرگ میکرد. من رو به سگ تشبیه میکرد. تحقیرم میکرد. یه آدم افراطی و دیکتاتور و بداخلاق و بددل که نمیذاره مستقل بشم. حتی تحمل یک روز برای قهر رفتن به خونه بابام رو ندارم. هم دیکتاتور هم بداخلاق هم بددل. به خدا خستم ازش. همه امیدم مرگشه.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
