اشتباه پدر و مادر منو نکنید...از همون اول بچگی جوری بارم آوردن که دلم بسوزه براشون،هروقت که چیزی خریدم حتی کوچیک،مادرم بهم حس عذاب وجدان داد.همین باعث شد همیشه دلم برا مردا بسوزه،همیشه فکر کنم مردا بی پول و بدبختن و گناه دارن.برا همین تو ازدواجم دچار اشتباه شدم.فکر کردم همینکه شوهرم خوش اخلاق و پاک باشه کافیه،اومد خواستگاریم یک کلمه نپرسیدم که خونه یا ماشین داری یا نه؟چون خودمو لایق خونه و ماشین خوب نمیدیدم در حالی که اتفاقا از همسن و سالام لایق ترم بودم و هیچیم کم نداشتم.حالا هم چشمم کور شد تو یه خونه بدرد نخور زندگی میکنم اما همسنام و دوستام همشون بهترین خونه هارو دارن،بهترینارو میپوشن،یکی یه دونه آیفون دستشونه،همیشه مسافرتن اما من هیچکدومشو ندارم😔هیچکدوووم.دختراتونو پرتوقع بار بیارین،از خرج کردن نترسونیدشون.اتفاقا ازدواجم کنن اگه خرج کن باشن پیش شوهرشونم عزیزن،مثل من نمیشن که شوهر اصلا نازشون رو نکشه و ارزش زنشو ندونه
بی عشق زیستن را،جز نیستی چه نام است؟ یعنی اگر نباشی،کار دلم تمام است...🌺⭐