چون من احساس میکنم اگر به طرفم بگم از ارزشم کم میشه
و اون خودش باید برام ارزش قائل باشه و اگر دوستم داره خودش اینکارو میکنه
اما یکسری آقایون هم شنیدم که میگن ما پیامبر نیستیم که بهمون وحی بشه چی دوست دارین چی خوشحالتون میکنه و ازاین حرفا
شما اول ازدواج یا آشنایی گفتید این مواردرو یا نه؟
اره یاداوری میکردم
چون یه سر داشت هزار سودا
وحی نمیخواد خب😂
بالاخره تو زندگی باید ی حرکتایی بزنن برای خوشحال کردن طرف مقابل
سر بسته میتونی بگی
خب به مرور متوجه میشه دیگه
اغلب هم چیزی که خودش دوس داره رو میگیره برام
ن من هرگز نگفتم الان ۱۴ ساله ازدواج کردم عارم میاد بگم برام کادو بگیر خودش هرچی خواست بگیره
اونجایی اون حرفشون که پیامبر نیستم برام وحی شه زمانی صدق میکنه که از چیزی ناراحت بشی اما بهش نگی اونم ندونه از چی ناراحتی و چرا
اما در مورد کادو من همیشه میگم زمانی اون کادو ارزشمنده ک دلی خریده بشه مثلا خوب تو نمیدونی من چی دوست دارم اون اوایل شاید ندونه (که اون اوایل هم هر مردی میدونه خانمها بیشترشون گل دوست دارن یه گل با یه مبلغی تو کارت هدیه چیه مگه) اما بعد چند سال زندگی این که ندونه سلیقه چیه چی میخوام باید تاسف خورد دیگ
اعتقادی ندارم ب مناسبت ها
من نگفتم برام کادو بگیر. هر وقت خودش خواسته خریده. خوشم نمیاد از این حرکات
من با لذت بهش میگم چی میخوام ، ایشون هم استقبال میکنه و همیشه میگه این روش درستیه که آدم باید داشته باشه
ن خب روز زنو یلدایی و عید و اینا ک مشخصه زمانش تولد و سالگرد ازدواجم یادش نمیره ،خودش میخره کادو
من خیلی در قید و بند این چیزا نیستم مناسبتا هم بنظرم چرت و الکیه
بجز تولدم، انتظار کادو ندارم
اوایل توقع داشتم، کادو بخره
بعد
به این نتیجه رسیدم
که خودم را کوچک نکنم
و حال خوب خودم، را در گرو...... نزارم
خانه دار هستم
ولی عزت نفسم اجازه نمیده منتظر..... باشم
خودش یادش باشه برام کارت هدیه میخره
