خرم آن روز که باز آیی و سعدی گوید
آمدی ؟ وَه که چه مشتاقُ و پریشان بودم
یا صاحب الزمان
العجل
العجل
بعدِ ویران شدنم ساخت مرا ؛ اما رفت !
فرض کن بار دگر زلزله در بم بزند . . .
چقدر شعرهاتون قشنگن🫠🤌
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود ب چشم خویشتن دیدم ک جانم میرود
شب چنان گریه کنم بی تو ؛ که همسایه به روز
دست من گیردو بیرون کشد از آب مرا !
سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد
که کام بخشی او بهانه بی سببیست
گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم
که دگر باز از این گونه خطاها نکنم
بوسه دادی و چو برخواست لَبَت از لبِ من
توبه کردم که دگر توبه بیجا نکنم !
بربخار پنجره یک شب نوشتی عاشقم
خون انگشتم برآجر حک کنم ما بیشتر:)
مستیم و نداریم غم سود و زیان را
هر شب بفروشیم به جامی ، دو جهان را؛
چون کوزهیِ سر بستهیِ پنهان شده در خاک
یک عمر ز ترس همه بستیم دهان را
بگذار لبی بر لبم ای ساغر دلخون
تا فاش کنم پیش تو اسرار جهان را
مهمان توام چند صباحی دگر ای عمر
انقدر میازار من سوخته جان را
تا من شوم آسوده و خشنود شود یار
با من بزن ای مرگبه تیری دو نشان را
جای طلب بوسه وفا خواستی ای دل
دیدی که نه این را به تو دادند و نه آن را
راضی به غذاب دگران نیستم اما
گر عادلی ای چرخ، فلک کن دگران را...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
