معلومه که بد
ادمای کمالگرا موفق نمیشن، برای شروع یه کار و پیشرفت، تا یه حدی باید بیخیال نقصها باشی و بزنی به جاده.
آدمهای "بینقصگرا" ذهنشون یه ترمز گنده براشون میذاره و واسه همینه همیشه میفهمن که از قافله عقب موندن. چون تو برای رسیدن به قافله باید فوری و فوتی، شده با یه لنگه دمپایی بدویی برسی، ولی اون بینقص گرا یه ساعته درگیر اینه که بند کفشهاش درست و سنجیده بسته شه، تهشم میگه عه، لکه داره گوشه سمت راست کفشم، اصلا بهتر، با قافله نمیرم، بمونم بلکه چند ماه دیگه با هواپیما رفتم.