میدونم وظیفش نیس ولی خب همیشه اینجوری نبود همیشه اکثر روزا غذای خوب داشتیم
الان از هفت روز هفته پنج روزش حاضریه دیگه حالم داره بهم میخوره خودمم تا دو مدرسه هستم بعدشم درس دارم وگرنه خونه بودم خودم ی غلطی میکردم
دیشب گفتم فردا ی امتحان سخت دارم تا دو مدرسه هستم میشه برنج درست کنی گفت باشه ولی اومدم خونه دیدم بازم حاضریه... بخدا دوست داشتم همونجا گریه کنم من کلی دلمو واسه غذا خوب صابون زده بودم...
دیگه اومدم سوسیس بندری درست کردم حتی نون هم نداشتیم با تهدیگ برنج مونده پریروز خوردم
بعد مامانم ی عادت داره که اگر ی روز گوشت یا غذای خوب خوردیم روز بعدش حتما باید ی عذای دم دستی باشه ، با اینکه داریم هم ، کمد دیواری و یخچال پره بازم حس میکنم زورش میگیره درست کنه دلش نمیاد، به نظر شما دلیل رفتارش چیه؟