اونایی که تحت هر شرایطی صبورن،به راحتی عصبانی نمیشن،با بقیه مهربونن.اونقدری به دیگران حس خوب میدن که بقیه بهشون پناه میبرن.همیشه یه لبخندی رو لبشونه.حتی اگه چیزی براشون ناراحت کننده باشه بدون اینکه عصبانی بشن ناراحتیشونو مودبانه بروز میدن.منظورم آدم های ساده نیستا،نه اینجور آدما هم مهربونن هم اجازه نمیدن از مهربونیشون سوء استفاده بشه.از هیچکسم کینه ای به دل نمیگیرن،دلشون خالی از بدی و نفرته و پر از آرامش،عشق به زندگی،صبر،تلاشه.
ینی میتونم منم اینجور باشم؟😔
مثلا زنداییم اینجوریه.اینقد که خوش اخلاقه و عاقلانه هم ناراحتیشو بروز میدی همه دوسش دارن.به همه کمک میکنه اما نمیدونم چجوریه که کسی از کمکاش سوء استفاده نمیکنه.از موفقیت همه خوشحال میشه سریع زنگ میزنه تبریک میگه،حتی شیرینی میخره میبره برا طرف
اصلا خوب نیست
ادم بار زیادی همیشه تحمل میکنه
خب اینکه آدم حسادت هم نکنه نوعی خوش اخلاقیه.اینم درمان داره.همیشه اگه دیدی کسی چیزی خرید یا پیشرفت کرد با خودت بگو اونکه جلوی پیشرفت منو نگرفته،اینکه اون پیشرفت کنه یا نکنه هیچتاثیری توکیفیت زندگی من نداره.یا کافیه خودتو بزاری جای اونشخص و فکر کنی که تویی که مثلا پیشرفت کردی،اینجوری حالت خوب میشه و اونحسادت از بین میره
یکیو میشناسم همین ویژگی رو داره
عاقله ، مهربونه
اره میتونی دیدتو عوض کنی و اینطوری بشی
ولی مهربونی زیادشم خوب نیست
من یه زمان مثل شما بودم بدتر حالم خراب میشد افسردگی گرفته بودم شبا خوابم نمیبرد.از روی حسادت وکینه.الان بهترمخدا روشکر.ولی جاه طلب بودن چیز بدی نیست،اتفاقا خوبه که برا خودت چیزای خوب بخوای و ارزش قائل باشی
شما باید آیات و روایات در مورد حسن خلق و صبر رو جمع آوری کنی و یکجا داشته باشی و روزانه مطالعه کنی
اینجوری روی شما تاثیر میذاره
قدم بعدی خودتو به صبر بزنی یعنی زورکی هم شده صبر کنی
بعدش کم کم صبور میشی
اخلاق هم همینجور
