بابام
مرد خوبیه، زحمت کشه، تازگیا زیاد ابراز محبت میکنه
ولی دلم باهاش صاف نمیشه
ته دلم هنوز حس خوبی بهش ندارم
خودمم خسته شدم
از این همه حس تنفر خشم درد
حساس شدم، هرکی بهم تو میگه ازش متنفر میشم
وضعیت روانیم داغونه
چرا من اینطوریم
چرا اینطوری شدم
جدیدا خواهرمم ازش متنفر شدم، بی شعور خودشیفته
دریغ از یکم درک خودشم مقایسه میکنه
حیف من که اینقد دوسش داشتم
اصن نمیدونم چرا هرکیو دوس دارم خراب میکنه
مدیتیشن.
چون بابات بهت تو گفته ازش متنفری؟!
بالاخره اونا خودشیفته ن و بدرفتار یا تو حساسی؟ الان مشخص نشد کیو مقصر میدونی
،
دلخوری خودت بگو به بابات
نزا خشم جمع بشع
مثل من کارت به روانشناس برسه
منم همینم حتی اگه ببخشمم یادم نمیره
بذر خداگونگی در همه ما وجود دارد
این بذر را باید رشد دهیم تا خدا گونه شویم
وجود خیر است
عدم شر
حالا که وجود داریم و میتوانیم با عبادت این بذر را پرورش دهیم
چرا دریغ کنیم؟
پیشنهاد من این شما واجبات خود را انجام دهید
و از همه محرمات امتناع کنید
