خیلی این تفکرو دیدم من خودم پارسال تا مرزش رفتم یعنی چیزی دم دستم نبود وگرنه حتما انجامش می دادم
اون لحظه انگار به جنون رسیده بودم اصلا عقل نداشتم که بخوام فکر کنم هیچوقت اونطوری ناراحت و عصبی نشدم
بعدشم اینایی که وصیت و اینا می نویسن یا تاپیک میزنن بنظرم قصدشون واقعی نیست فقط میخوان بقیه رو بترسونن وگرنه اون لحظه عقلی برا اینکارا نیست
مشخصه بعدا ادم پشیمون میشه ولی باید از رسیدن به این مرحله جلوگیری بشه
یعنی شما به این حد برسین دیگه اختیارتون از دستتون خارجه نباید بهش برسید