؟
یک پسر شش ساله دارم که اتیسم خفیف هست.
خدا حفظش کنه، همیشه سالم وسلامت باشه، خیلی درگیرش هستم. درگیر مدرسه و آموزش و .. خیلی خیلی درگیرش هستم و جدای همه این حرفا، تمام زندگیم رو به خودش تخصیص داده. تمام زندگیم را. یعنی حتی یک لحظه به هیچ موضوع دیگه ای نمی تونم فکر کنم.
رابطه محافظت نشده اصلا ندارم. با همسرم کاملا مافق هتسیم که دیگه بچه نداشته باشیم. ولی خیلی می ترسم. خیلی می ترسم، بزرگترین کابوسمه.
35 سالم هست. سنم هم کم نیست.
یه چیزی بگین که آروم بشم. واقعا همیشه استرس دارم. هم به خاطر بارداری ناخواسته هم به خاطر شرایط پسرم.
یه عالمه داروی افسردگی می خورم و چند تا بیماری همزمان دارم.
نمی دونم چیکار کنم..
