برگشتم به زندگی تا برای بچه هام مادری کنم ولی میبینم مادر خوبی نمیتونم باشم

دعوامون شد نزدیک یک ماه پیش

منو از خونه بیرون کرد منم رفتم خونه مادرم 

خانواده ام وضع مای خوبی ندارن چند تا خانواده با هم زندگی میکنن 

نتونستم و هرگز نمیتونم اونجا رو تحمل کنم 

شوهرم اصلأ دوسم نداری توی زندگی فقط منو برای بزرگ کردن بچه ها میخواد بارها گفته و میگه 

منم چند سالی که دارم با این انگیزه زندگی میکنم

ولی دیگه خوشحال نیستم افسردگی دو قطبی گرفتم 

شوهرم زنی میخواد که بیرون نره حق و حقوق شو نخواد 

بله و چشم بگه هیچ نظری نداشته باشه در هیچ موردی همیشه گوش شنوا واسش باشه و نه سر کار بره نه بیرون بره و نه با کسی رفت و آمد کنه13 سالم بود که شوهرم دادن و دیگه نذاشت درس بخونم 12 ساله ازدواج کردم و 3 تا بچه دارم 

  منم خانواده ام بهتر از این نیستند و تعصبی و افراطی آن و فقیر 

منم بین بد و بدتر انتخابم بد بود اینکه با شوهرم زندگی کنم و حداقل کنار بچه هام باشم ولی...

میبینم نمیتونم مادر خوبی باشم خیلی بد اخلاق شدم بی حوصله و افسرده و ناراحتم دلم واسه بچه هام میسوزه.

برگشتم که کسی اذیتشون نکنه ولی من دارم خودم اذیتشون میکنم 

شوهرم یکی از دلایل مهمی که انداختم بیرون اینه که با 3 تا بچه کوچک و دوتا مدرسه ای و یه پسر 3 ساله به شدت فضول و شیطون یه خونه همیشه مرتب و دسته گل میخواد و یه زن خوشگل و خوش اخلاق و خندون 

منم برای اینکه بهونه دستش ندم مجبورم خونه رو مرتب نگه دارم و سر این مسئله خیلی خسته و عصبی میشم