دیگه دوران پادشاهی مادرشوهرم گذشت😎

من متاسفانه هیچکس بچهام نگه نمیداره غیر مادرشوهرم بچه هام مدام نمیرن شاید هفته ای ی بار چهار پنج ساعتی باشن بیشتر نمیرن.منم درگیر دکترم این روزا ماه های اخرم خیلی اذیتم.بچهام اون موقع مجبورم پیشش بزارم البته شوهرم میبره من نمیبرم

اره بچهاش عجیب غریب اجتماعی گریز.حالا من شوهرم کارش طوری بود ک مجبور بود با بقیه درارتباط باشه کارش ازاد بود.ولی ی بیماری درونی ندارن ک شخص جدید تو خانواده فراری هستن یا دوست رفیق صمیمی نداره فقط کاری

دخترم روحیاتش ب خودشون رفته اصلا باهاش نمیسازم ولی پسرم عاشق منه.اخرین بار رفتم ی حرفی زد حظ کردم.مادرشوهرم گفت بیا بهت شام بدم گفت مامانم هست بهم بده پیش خانم های دیگه نمیرم🤣🤣🤣پسرم هیچکس جای من نمیزاره

دوست نداشتم جنسیتیش کنم ک چنین طرز فکری وسط نیاد.من زندگیم اوایل کش و قوس زیاذ داشت کنترلی ب زندگیم و شوهرم نداشتم.مقصر شوهرم بود من راضی نبودم مدام اعتراض کردم ولی اهمیتی داده نشد.میگفت مادرم بهش رسیدگی بهتر میکنه.ما تنش های زیادی داشتیم شوهرم ن بهم اعتماد داشت ن باور داشت.بعد کم کم ب مرور دید ک دخترم چقد تربیتش و اموزشش مادرش ضعیف عمل کرده و پسرم پیش من بود خیلی رفتاراش پذیرفته تر شده.دیگه دیوارش ریخت.و پافشاری نکرد.متاسفانه دخترم وابسته ب خودشون شد.و ی جوری تربیتش شکل گرفت.ولی بعد زمان پسرم تلافی کردم

اصلا نمیتونیم رایطه قلبی با دخترم برقرار کنم.اصلا روخیاتش ب من نزدیک نیس بد قلق غرغرو..خودخواه ناسازگار.از این ک این نمیخام اون نمیخورم.ک شوهرم اعتراف کرد ک ب خواهرم رفته متاسفانه.خواهرشوهری دارم ناسازگاره با هیچکس.ازدواج هم نکرده.شوهرم کلا ازش بدش میاد

اره همه چیز نگه میدارن چیزی دور نمیریزن.رخت خواب نوزادی شوهرم نگه داشته بود زمان بچه هام استفاده میکرد

رها ک نشده نمیدونم چنین طرز فکری از کدوم حرف من بیرون اومذه ک ولش کردم کاریش ندارم.از صبح درگیر مدرسه رفتنش و روپوش و وسایل و درس و تکلیف و کاردستی و مریضی و سروکله مدرسش و ناسازگاریش با بچه ها .انواع اقسام صبحونه میزارم خانم تمایل نداره...اصلا بنظرت وقتی برای زندگی خودم و اموزش پسرم میزاره.کلا تو خونه هم میاد با داداشش دعوا و دادو بیداد می کنه با صدای بلند.کلا وقت زندگیم و صرف این خانم کردم شما چی میگید