به نظرم قلب ( احساس انسان ) در کنار منطق و عقل خودش کارسازتر است .
در مورد دیگران هم حرفت را قبول دارم چون بسیاری به خاطر منافع خودشان یا غرض های شخصی حامی یا مانع انسان در امری میشوند که بعدها جز حسرت چیزی برایمان نمیماند
و بدتر از همه هیچگاه زیر بار حرفی که زده اند، نمیروند و در نهایت میگویند خودت عقل داشتی و مختار بودی !!! و ضرب المثل "اگر ما بگوییم خودت را در چاه بینداز اینکار را میکنی ؟؟؟" گواه این موضوع است که از قدیم الایام تاکنون بوده است.