نه
اون خاسته ها و ایده آل های نرسیده و کلی درگیری های ذهنی و... اونا همش هست ولی با اینا دلم خوش میمونه میگم خب باز شکر مث فلانی درگیری مالی ندارم یا تا میام ب اونا فک کنم میگم خب شکر مث فلانی بچم مریض نیس باهاش گرفتار نیسم و... بهونه های خوبی شدن برای فرار از اون حسی ک فک میکنم ب ایده ال هام نرسیدم و....
وقتی نمیتونی بمیری درنهایت چاره ای جز تکیه کردن به خودت برای ادامه دادن نداری،سعی کن لااقل خودت هوای خود مظلومت رو داشته باشی،شما کمتر از هیچکسی نیستی که این زندگی و اطرافیان رو حق خودت بدونی و از خودت بیزار بشی.
من فقط بخاطر وجود پدرمادرم خوشبختم ولی خودم زندگیم همچیم سوخته اس
به خیلی چیزایی که حق طبیعیم بود نرسیدم و حسرتشون همیشه گوشه دلمه. مدتهاا بدحال و ناامید و دلشکسته روزگار گذروندم. ولی الان مدتیه که عمیقا احساس خوشبختی دارم. دیگه از روزگار و خدا گله مند نیستم. بخاطر سلامتی پدر و مادرم و بودنشون خوشبخت ترینم. الهی شکر. اینا مهم ترین دارایی که دارمه. بیخیال بقیه نداشته ها.
خب وقتی به چیزی نرسیدم حسرتشو نخوردم چون هیچ وقت نداشتمش یا تجربش نکردم
اون قدر نیاز نیست همه چیو سخت کرد ما با خواست خودمون ب این دنیا نیومدیم با خواست خودمونم نباید بریم
هرکی داستان خودشو داره
خیر
تصور کنین کل زندگی و لحظاتتون با یه حس خوب بگذره،حس قربانی شدگی آدم رو در برابر یکسری مسئولیت ها و سرزنش ذهنش که میگه از بی عرضگی خودته که وضع زندگیت اینه حفظ میکنه اما درد اینجاس که با وجودش، اون حس خوبی که گفتم رو هیچوقت تجربه نمی کنین و این حس قربانی شدگی بدبختیای بیشترم برات میاره در نهایت متاسفانه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
