میخوای هم محترمانه باشه، هم اطلاعات کافی بگیری که بفهمی دلیل جدایی چی بوده—بدون اینکه طرف حس بازجویی یا قضاوت شدن داشته باشه.
بهترین راه اینه که سوالها رو باز، آروم و بدون پیشداوری بپرسی.
⭐ سوالهایی که امن و مؤدبانهان و طرف رو ناراحت نمیکنن:
1) شروع ملایم
اینها باعث میشن فضا گرم بشه و اعتماد شکل بگیره، بعد آروم میری سر اصل موضوع:
«احساس میکنی اون دوران چی بهت یاد داد؟»
«الان از یک رابطه چی میخوای؟»
2) درباره دلیل جدا شدن
بهجای «چرا جدا شدین؟» که مستقیمه و ممکنه دفاعی بشه، این شکلی بپرس:
«اگه راحتی، میگی چی شد که حس کردی ادامه دادنش برات درست نیست؟»
«فکر میکنی مشکل اصلی چی بود که باعث شد به این نتیجه برسین؟»
«فکر میکنی بیشتر اختلافها بینتون شخصیتی بود یا شرایطی؟»
تو این سوالها قضاوت صفره و تصمیم رو روی خودش میذاره نه سرزنش طرف مقابل.
3) درباره نقش خودش در رابطه
این کمک میکنه بفهمی بلوغ فکری داره یا همه تقصیر رو گردن یکی دیگه میندازه:
«به نظرت تو اون رابطه چه چیزهایی رو شاید میتونستی بهتر انجام بدی؟»
«چیزهایی هست که الان نسبت بهشون آگاهتری و نمیخوای دوباره تکرار شن؟»
کسی که فقط بگه «همش تقصیر اون بود» معمولاً آدم مسئولپذیری نیست.
4) درباره آمادگی برای رابطه جدید
خیلی مهمه که بدونی آیا هنوز درگیر گذشته هست یا نه:
«الان فکر میکنی از اون رابطه کاملاً عبور کردی؟»
«چیزی هست که هنوز اذیتت کنه یا روش کار میکنی؟»
5) نگاهش به رابطه سالم
بهت نشون میده آیا ارزشها و توقعاتتون نزدیکه یا نه:
«برای تو رابطه خوب چه ویژگیهایی داره؟»
«از طرف مقابلت چی انتظار داری؟»
---
🌿 نکته مهم:
لحن خیلی مهمه.
اگه بگی:
«اگه اذیتت نمیکنه میتونم یه چیزی بپرسم؟»
طرف راحتتر حرف میزنه و حس بازجویی نمیکنه.
---
اگه خواستی میتونم بر اساس شخصیت خودت، چند جمله آماده بدم که دقیقاً همون لحظه بتونی بگی و طبیعی هم باشه.