من خودم مهم ترین تجربه ی زندگیم این بوده ک هیچ کس بیشتر از خودت بفکر موفقیتت نیست
تا ی اتفاق خوب برات میفته همه جا جار نزن کسی با خوشحالیت خوشحال نمیشه تازه شاید ی زهری ریخت
همه مثل تو ساده نیستن بعضیا اینقد نامردن صحبتا تو ده جا تعریف میکنن یچیزی بهش اضافه کنن ابرو نمونه برات فقط هم برای اینکه سرگرم شن
توی محیط کارت با هیچکی صمیمی نباش
با همه بخند ولی با هیچکی اونا واقعا احساس صمیمیت نکن حتییی اگ خواهرت اونجا کار میکنه
اینقد آدم هست ک برای خودشیرینی یا ی مرخصی بی دردسر ده تا حرف از زبون شما ب بالا دستی تون میگن
گول عشق و عاشقی و این حرفا رم اصلا نخور اصلا همیشه با منطق برو جلو بعدش اون
بخاطر هیچ احمقی از معیارات و توقعات دست نکش لیاقت تو بالاتر از اون حرفهاست
