اینقدر مردم از نبودن پسر خوب و خواستگار نالانن که من میترسم مورد هامو رد کنم
البته بدا رو در جا رد کردم
از رد کردن متوسط ها تردید دارم
ترجیح میدم تا اخر عمرم تنها بمونم تا از ترس تنها بودن پا رو خط قرمزام بذارم
اگه زرنگی و از پس خودت برمیایی و یه شغل خوب داری
نترس بی شوهر بمونی بهتره
کی گفته مورد هات خوبن بعد از یک سال میفهمی
خودت چی فکر می کنی؟
بعضیا میگن بدون شوهر هم میشه زندگی کرد
نظرتون چیه
اینجوری تحمل مثلا برادر قالتاق مادر بددهن و پدر فلان و...
همم عین سگ باید کار کرد
از کجا معلوم موردت به همون خوبی که دیگران میگن باشه؟ اول خیالت رو از خودت راحت کن بعدا سر فرصت مناسب ازدواجم میکنی
حالا پسر خوب چجوری اونی رو پیدا کنه که خوب مونده تا پسر خوب بیاد سمتش برا ازدواج
اونم بنده خدا هم بخواد ازدواج کنه نمیدونه در کدوم خونه رو بزنه
حالا از بدشانسیش یه دختری گیرش میاد که همه دوراشو زده
همونجور که پسر خوب کمه دختر خوب هم کمه
کلا آدم خوب و بدرد بخور کم شده
جامعه داره آدمای بی بند و بار و بی مسئولیت تربیت میکنه
نخیر
پسری که منو پیدا کرد باید دو دستی بچسبه منو
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
