لطفا بخونید🙏🏻💔
من سال دوم تدریسمه! متوسطه اول
و دوست دارم مثل انسان با دانش آموزا رفتار کنم...
اول اینکه برای روز دانش آموز برا همشون ۲ تا گیره سر خریدم با یه متن کوچیک بهشون دادم( کلی زحمت کشیدم برا نوشتن و درست کردنش)
تولد هر کی‌تو روز تدریس من یا نزدیکش باشه خودم تبریک میگم و از بچه ها میخوام یراش تولدت مبارک بخونن و پایان هر فصل مثلا پاییز شکلات میخرم میدم متولدین پاییز بین بچه ها تقسیم کنن.
با بچه ها خیلیییییی پایه هستم مخصوصا تو اردو یا خارج از مدرسه فقط میگیم و میخندیم و اگه فضا فقط دخترونه باشه آهنگ میذاریم میرقصیم
برای تدریس من وقت میذارم بازی و دست سازه درست میکنم تا با شیوه های متنوع آموزش بدم و با جدیت درسم رو میدم امتحان و پرسش و جریمه هم جای خود
تو مجازی همیشه سؤالات امتحان رو تحلیل میکنم وویس میفرستم و کلی درسای سال قبل رو مرور میکنم چون درسم پیوسته هست...
بعد الان حالم بده احساس میکنم دانش آموزا فکر میکنن من اسکل یا خنگ و ساده ام که اینکارا رو میکنم.
من فقط عاشقم؛ عاشق بچه ها و شغلم:)💔
دلم نمیاد از گل نازک‌تر بگم بهشون هر چند گاهی تذکر همگانی میدم.
یه حس بدی دارم انگار از خودم بدم‌میاد😪
