«پناه می‌برم به خدا از گناهانی که تعجیل می‌کنند، تا بر طرف کردن صاحب خود. عبد الله بن کوا عرض کرد که: یا امیر المؤمنین! آیا گناهی هست که در فنای آدمی تعجیل کند؟
فرمود: بلی، قطع رحم. به درستی که: اهل خانواده ای با هم اجتماع می‌کنند و دوستی می‌نمایند، و مواسات و نیکوئی می‌کنند با یکدیگر، در حالی که ایشان اهل فسق و فجورند، ولی به جهت دوستی و نیکوئی با هم، خدا روزی ایشان را وسیع می‌نماید. و اهل یک خانواده از هم دوری می‌کنند، و قطع رحم می‌نمایند، ایشان را محروم می‌سازد و حال اینکه ازاهل تقوی و پرهیزکاری هستند». [۱]
----------
[۱]: ۲۵. کافی، ج ۲، ص ۳۴۷، ح ۷.
