نه مقبول که نمیدونم . نه آدم بداخلاقی ام نه بی احترامی میکنم . و نه اینکه کسی حرف بزنه مخالفت میکنم معمولا موافقم بخاطر بقیه اکثرا خودم و نادیده گرفتم . اوایل تو کار م موفق بودم دختری که یک تنه با مشکلاتی که داشت تونستم کار پیدا کنم رتبه های ممتاز کسب کنم تو کارم . ولی کم کم همه چی تغییر کرد .
مذهبی خشک هم نیستم . دوستم که دوریم از هم همیشه بهم میگه تو چقدر که مهربانی . الان شما منو ببینی و هم صحبت بشیم میگید چقدر خوبید . ولی اگه شما بشید جز خانواده و دوست همیشگی انکار الکی شما منو ندیده میگیرید .
میدونی یک جورایی احساس میکنم یکی برام دعا نوشته . چون واقعا آدم موفق و با امید بودم تو زندگیم حتی موقع مشکلات .