من خودم میفهمم یکی دکتره واسم خیلی خاص میشه انگار با همه فرق میکنن
و همش میگم چرا تو سن هجده سالگی رفتم حسابداری چرا نرفتم تجربی حتی پیراپزشکی
من ارزومه پرستار شم
من از دکتر شدن متنفررررررررررررررم
چون خیلی زحمت میکشن
اوه نه من دوست ندارم البته دوستم پزشکه و خوشحالم باهم دوستیم ولی خودم علاقه ندارم
اگه به خون چرک عفونت و استفراغ مریض علاقه داری تجربی برو بعد دکتر شو
دولت اعلام کرد تو یه سری ها که دکتر شدن خیلی هاشون ول کردن رفتن سراغ یه کار دیگه یا مهاجرت کردن
در کل دکتر شدن جنم میخاد دل و جیگر میخاد کار راحتی نیست
خیلی بچها هم بخاطر این که خانواده راضی بشن یا سری تو سرا بشن میرن دکترا میخونن
بعد هم ول میکنن
اتفاقا حسابدارا رو بیشتر دوست دارم یا مهندسا یا مکانیکا.
علاقه به جراحی زیبایی دارم با اینکه نمراتم متوسطه رو به پایین ولی دارم بازم میخونم و تلاش میکنم و ناامیدم نشدم روزی برسه که بشم بهترین جراح
به خاطر پول وعلاوه براون انسان های باهوش وتلاش گر (البته به استثنا سهمیه دارا)دکترمیشن
علاقه واقعی نیست بیشتر تلقین خانواده و جامعه هست خیلیا دیدگاه فانتزی به پزشکی دارن و اصلا نمیدونن توش چه خبره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
