سال ها پیش (منم جوونم همسن و سال خیلی از شماها) ولی خب حکایت جامعه رو از زبون بزرگترها شنیدم و خب راجبش مطالعه کردم خوندم. سال ها پیش دخترها و زن ها با عزت و افتخار و آرامش توی خونه های باباهاشون یا شوهرهاشون درس می خوندن یا هنری چیزی رو دنبال می کردن یا خانه داری و بچه داری شونو می کردن از طرف بابا یا همسرشون هم حمایت می شدن. شغل هایی هم که انتخاب می کردن یا معلمی بود یا پرستاری یا پزشکی یا کارمندی یا هر چیز دیگه ای از این قبیل که به ذات زن و وجود زن بیاد.
الان این سال ها همه شدن فروشنده کف بازار. از صبح تا شب جاشون با جای مردها عوض شده دم مغازه ها هستن یا توی اینستا به کاسبی. اینستا رو که باز می کنی پر خانمه. همه هم فروشنده. باید کلی فک بزنن و نمایش و شو راه بندازن تا مردم ازشون لباس بخرن. حالا چه مغازه خودشون چه برای دیگران کار کنن فرقی نمی کنه. بازار هم که می ری همش خانم فروشنده خانم منشی. حتی محصل ها هم از این سن کف بازارن. آخه برای چی انقدر خودتون رو به زحمت انداختید؟ الان چی به دست آوردید؟ یک سری خانم های بی سرپرست و تنها بودن اونا مجبور بودن کار می کردن حرفی نبود. الان 80 درصد زن ها شدن کاسب. بابا واللا این شاغل شدن نیست. ازتون کار میکشن. پیرتون میکنن. هیچی هم گیرتون نمیاد. الان دیگه مرد کمتر کاسبه خانما همش کاسبن. بیشتر یه تغییر فرهنگیه تا اقتصادی. نمیگم اقتصاد خراب نقش نداشته. داشته. ولی به نظر میاد بحث فرهنگی و تبلیغات باعث این معضل شده.
