میدین به شوهرتون و یا خرج خورد و خوراک و لباس شوهر و بچه ها و هزینه های دیگه ی زندگی میکنین با این تصور که ما با مردها برابریم و فلان..
میدونستین بعد از مرگ شوهرتون، اگه فرزند نداشته باشین، مال و اموال شوهرتون به پدر مادرش میرسه و فقط یه هشتم به شما میرسه(که اونم چیزی نیست)
و اگه فرزند داشته باشین، نصفش به فرزند، یک هشتم به شما و بقیه به پدر و مادر و برادر و خواهر شوهرتون میرسه؟
بازم فکر میکنین زن(همسر) با شوهر برابره؟
بازم میخوایین درآمدتونو در اختیار همسر بذارین؟
فقط درصورتی بهش پول بدین که با اون پول، چیزی به نامتون بزنه. وگرنه اگه پول به خرج های روزمره بدین، از کفتون میره. چون توی قانون ما، زن(همسر) عملا برده حساب میشه، با پول دادن به شوهر، خودتونو بیشتر برده نکنین.
از من گفتن بود.
