میبینم چقد قشنگن
بعضیا بدون آرایش مثل فرشتن واقعا منه دختر نمیتونم ازشون چشم بردارم
بعضیا نهایت ی مداد و ی ریمل میزنن عین ماه میشن
هر لباسیم بپوشن بهشون میاد
همه بهشون احترام میزارن ازشون خوششون میاد اهمیت میدن
اون وقت من هرچقدرم آرایش کنم بازم زشتم
همه یا مسخره میکنن یا محل س.گ نمیدن بهم
هیچ جای جامعه جا ندارم
هیچ جا هیچ وقت حق با من نیست
همیشه تحقیر و تمسخر شدم همیشه تنها بودم
خستم خیلی خسته
هر قدمی ک راه میرم میبینم چقد قشنگن با خودم میگم واقعا عدالته؟ واقعا خالق من و اینا یکیه؟
چرا من ی چهره معمولی ندارم؟
نگید اخلاق مهمه حتی اونایی ک شعارشون اخلاقه بازم اول به خوشگلی طرف نگا میکنن
شما گل طبیعی رو ببین هیچ خاصیتی نداره ولی چون خوشگله همه میخرن و حاضرن بابتش پول بدن