شوهرم با ازدواج با من حیف شد

اگر واقعا واقعا حرفایی ک میزنی درسته

اول از همه به رابطه جنسیتون برس چون مردا خیلی براشون مهمه. واقعا دلبری و گرم بودن رو یاد بگیر. سعی کن دلنشین بشی. لبخند و خوش اخلاقی برای تو ارزونه اما برای همسرت ارزشش یه دنیاست

در مورد بچه عزیزم به خودت فشار نیار. و اگر دوست داری برو پیش مشاور خانواده. از درگاه خدا هم بخواه تا بهت تحمل بده یا دامنت رو سبز کنه ان شاالله🥹

خب همینایی که نوشتی خیلیش قابل تغییر هست و اتفاقا سختم نیست. وقتی خودت متوجه‌ هستی راحت آسونتره.مثلا آشپزی و کدبانوی خیلی سخت نیست. یا ارتباط بهتر گرفتن با خانوادش. یا یکم بیشتر به ظاهر رسیدن

وقتی بچه نداری که خیلی بهتر میتونی به خودت برسی و پر انرژی باشی

خیالت راحت مرد اگه خوشایندش نباشه اصلا نمیمونه پای رابطه حتما عاشقتونه که مونده

شمام به خودت برس خودتو گرم کن از زندگی لذت ببر بچه بیاد همه اینا سخت میشه 

همش قابل حل هس تو افسرده ای

بله خب گاهی چه زن چه مرد تو ازدواج حیف میشن خب برو کنار بزار دوباره ازدواج کنه خودتم انگار راحتتری اینجوری با این همه حس منفی که به زندگیت داری:/

خب تو چرا مث اونا نمیشی..  ن فقط بچه..  بقیه رفتارات درست کن توروخدا مث مامان من نباش..  تو با این فکر بچه هم بیاری باز یه غر جدید میزنی

بچه به سرپرستی بگیرید

گرچه نمیفهمم یعنی اوایل ازدواجتون که حرفی از بچه نبود چی؟

برو تراپی 

خب اینا رو میتونی حل کنی از مشاور کمک بگیر

تو افسرده ای عزیزم 

حتما دنبال درمان باش ،اینهمه خود کم بینی نشانه ی دیستایمیاس

واقعا اگر اینجوری هستی ک میگی، احتمالا مقایسه میکنه و غصه می خوره

آخه تغییر همه ی این چیزا ک گفتی و بهبودشون دست خودته وقتی هیچ اقدامی نکردی، یعنی عالمانه نمیخوای انجامشون بدی پس شوهرت واقعا گناه داره تو این شرایطه

البته اگر تاپیکت واقعی باشه و برای سرگرمی نباشه

عزیزم اعتماد بنفس نداری 

رو خودت کار کن 

به پوست و هیکل و تغذیه و موهات برس گلم 

روی اعتماد بنفست کار کن 

ورزش کن تا ذهنت باز بشه 

بدون همسرت اگر دوستت نداشت و ازت حس خوبی نداشت 

باهات بیرون نمی‌رفت .ازدواج نمی‌کرد و ....

پس خودتو کم نگیر 

احتمالا کم خونی یا تنبلی تخمدان داری که اینجوری فکر می‌کنی 

و کمی افسردگی گلم