صرفا برا درد و دل نوشتم
از ۱۲ سالگی کار میکردم کنار بابا و مامانم تو زمین های کشاورزی ...
خیلی وقت ها چون جثم نحیف تر بود تحقیر میشدم پیش ارباب ها!.
امسال سال کنکورمه هم کلاسیان با آینکه کلی خانوادشون خرج میکنن براشون از سیستم و کتاب و پول و... بازم ول کردن هم همشون رفتن راهیان نور اونوقت من نمدونم حتی راهیان نور چ جوری هست...
همشون یکیو دارن ک بهشون عشق بورزه و کنارش غم دنیا ب چپشونم نباشه ولی من انقد استرس دارم واسه کنکور و آینده ک چشمام ضعیف شده انواع زخم معده و درد معده و فشار های عصبی و بی حالی و سستی بهم دست میده و دم نمیزنم
اونوقت من نمدونم آدمی ک این همه بهش عشق ورزیدم و بهترین ورژن خودمو نشون دادم الان کجا هست اصلا؟!
اونوقت من حتی ۳ تومن ندارم خرج کنم واسه ازمون های کوفتیم با آینکه معدلم بالاس و بورسیه شدم و هوش خوبی دارم...
دلم خیلی گرفته بچها دلتنگم دلتنگ...
دلم ی زندگی پر آرامش مخادنه ک فقط بدو بدو از اول بچگی بدو...
