سلام، یکم طولانی شد چون مشکلو از ریشه نوشتم ، روانشناس و مشاور هم امتحان کردم و واقعا کار نکردن گفتم اینجام بیانش کنم، مادر ۳ تا پسرم ۲ تا پسر بزرگم الان خارجن با بورسیه تحصیلی و هردوشون تیزهوشان قبول شدن بخاطر همین به پسر کوچیکم که ۱۶ سالشه پارسال خیلی فشار اوردم تیزهوشان قبول شه یه کتاب تست جامع قوی براش خریدم بردمش قلمچی ثبت نام کنم و خواهش کردم ازش بره کلاس فراتر از سطح و اون تستارو بزنه ولی اون مخالفت کرد خودمم اشتباه کردم و چندبار تحقیرش کردم تابستون شد اخر سال زد این شاگرد اول درومد و گفت کساییکه کلاس رفتن و هم له کرده بعدش اقا یکو نیم ماه تابستون گذشت هنوز نتایج ازمون ورودی نیومده بود دختر خاله همسنش رفت تربیت بدنی نوشت اینم به من گفت دلش میخواد تربیت بدنی بنویسه یا کامپیوتر (از برنامه نویسی درامد اندک داره )منم گفتم نه و کلی جروبحث شد اونم گفت کاش خاله مامانم بود نتیجه ها اومدنو تیزهوشانم قبول شد الویت اولش رشته ریاضیش بود ولی کلاس نرفت فقط اون کتابرو زد سه چهار بارم قلمچی رفت فقط بعدش بهم گفت اونقدر اذیت کردی اخرش با راه خودم قبول شدم منم گفتم برادرات خودشون ازم خواهش کردن اینکارارو کنم حالا که من برات کردم اینطوری میکنی و همه اینا وسطای مهر ازش پرسیدم فکرکنم سطح همکلاسیات که از راهنمایی باهاتن ازت بالاتره نه؟ گفت درسای عمومیو همه ۲۰ میگیرن و تخصصیم همون عادیش و میگیرن ولی توی تست خودم از همه بهترم گفتم باشه ولی مغرور نشو گفت نمیشم چنتام فکردارم تقویت بشم گفتم چی گفت قلمچی اسممو بنویس پولم بده برم کتاب تست و لقمه کتاب بخرم یکی دوتا هم جزوه کلاسای که تو تلگرام پخش شدنو بخرم ،منم گفتم کتاب چشم ولی قلمچی نه پارسال پشیمونم کردی گفت پارسال مجبورم کردی گذشت من ثبت نامش نکردم ۱ ابان کارنامه ماهانه دادن این همه درساش رو ۲۰ شده بود ولی مدیر شکایت انظباطشو به باباش کرده بود باباش اومد و دعوا بعدش من مشاوره و روانشناس رفتم باهاش و اینا و هیچی جواب نداد و به خواست خودش جلسات متوقف شد ۵ ابان تولدش من بهش یه کتاب هدیه دادم باباش یه آچار(مکانیکی خیلی دوست داره و ۴ سال فرستادمش پیش خواهرزادم) برادراش یکی شطرنج و یکی کفش براش فرستادن خب این مشکلی نبود ولی من براش تولد نگرفتم کسی هم بهش تبریک نگفت نه از همسناش نه بزرگترای فامیل فقط عمه بزرگترش(اینم بگم ورودی مدرسه دخترخاله اش هم ازمون داشت همه بهش تبریک گفتن و هدیه دادن ولی به پسرمن نه فقط خودمون و عمه بزرگترش) بعد همین هفته شنبه تولد همون دخترخالش بود تولد گربتن همه اومدن تبریک کلی هدیه پسرم واقعا نفرت تو چشاش بود اومد خونه گفت همش تقصیرتوئه کسی بهم ارزش نمیده آی جلوی پسرمن فلان نکنید ای فلان ای بهمان و اینا منم بهش گفتم برا داداشاتم گفتم به من چه تو بلد نیستی تو مجلس صمیمی باشی تازه وقت ندارن تولد تو یادشون باشه اینو که گفتم گفت من از دروغای فامیلات خسته شدم،من اونطوری که تو از پشت کردن به فامیل میترسی نمیترسم اصن چرا وقتی تیمشون حذف شد و اون کلا نیمکت نشین بود هزارنفر استوری کردن دخترقهرمان ولی وقتی تیم من قهرمان شد و بهترین بازیکن لیگ شدم کسی براش مهم نیست منم گفتم والیبال و فوتبال فرق دارن خندید و رفت ببرون
اکثر پدر و مادرا همینید :)
روح بچرو کاملا میکشید غرورشو خورد میکنید ارزششو پایین میارید ولی اون لحظه نمیدونی چه اسیبی بهش زدید
موفقیت به چه قیمتی ؟ از کجا میدونید بچتون فقط تو راهی که شما مدنظرتونه موفق میشه ؟
اینو یادتون باشه ارزش بچتون تو جامعه و فک و فامیل جوری تعیین میشه که شما با اون به رفتار میکنید
حالا فایده نداره جدی میگم نمیخوام زخم زبون بزنم یا اذیتت کنم ولی اینکارایی بود که خانواده خودمم باهام کردن و اسیب های روحیش هیچوقت درست نمیشه
شاید از نظر بزرگتر ها این مسائل کوچیک باشه ( اینم بگم مسائل من فقط اینا نبودن تو تاپیکام هست مشکلام ) ولی میدونم از این کارای خانوادم چقدر ضربه خوردم
دیگه نمیتونی کاری کنی دیگه احترام بچت تو فامیل کم شده غرورش شکسته و دیگه نا امید شده
باز دمش گرم که نمراتش انقدر خوبن
نمیخوام نا امیدت کنم فقط حرف دل خودمو زدم . شاید تراپی حالشو بهتر کنه یکم
ا ول اینکه سنی که درش قرار داره
تنش زاست...سن نوجوونی و مقایسه کردنها...
واین حجم از فشاری که بهش تحمیل میکنید درست نیست
دیگه پسر بچه نیست که ریز ریز بهش بگید چیکار کنه
یکم استقلال بهش بدید...درسش که الحمدلله خوبه
جوری باهاش رفتار کنید که فکر کنه خودش داره همه اموراتشو اداره میکنه و شما فقط حامی هستید
اینجوری زده نمیشه از همچی
حس میکنم فیکه
همشو خوندم
پسرای بزرگتون بهتر میتونن راهنمایی و نصیحت کنن وقتی مشاور نتونسته دیگه نینی سایت...
