تهش همینه دیگه نباید به این دنیا دل خوش کرد چون اینجا مقصد نهایی ما نیست این دنیا مثل مسافرخونست دیر یا زود ههمون باید برگردیم خونه اصلیمون
نمانده در دلم دگر توان دوری چه سود از این سکوت و آه از این صبوری توای طلوع آرزوی خفته بر باد بخوان مرا توای امید رفته از یاد.گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود گاهی نگفته و نطلبیده قرعه به نام تو میشود.....☁️