خانما ی بچه دار

ببین تجربه خودم رو بهت میگم 

اولا چیزای خطرناک رو از دم دستش بردار ، کلا خونه رو بکن عین مسجد ، هیچ اشکالی نداره عوضش خیالت راحته که خطری برای خودت یا بچه پیش نمیاد 

دوم ، بچه دوست داره توی یه سنی چیز پرت کنه ، طبیعتشه ، روال تکامل مغزشه . شما باید هدایتش کنی توی یه مسیری که خطرناک نباشه براتون . مثلا به جای اینکه بگی چرا پرت میکنی ، کار بدیه ، کلا ممنوعه ، براش یه بازی هایی بذار که با همین پرت کردن باشه . مثلا یه سبد بذار با فاصله جلوش که توپ پرت کنه داخلش یا چند تا از عروسکاش رو بذار جاهای مختلف هال که با پرت کردن بالش یا توپ یا اسباب بازی های نرم بندازدشون . 

یه زمانایی هم میتونید با هم جنگ بالشتی بکنید ، یعنی بالش های کوچیک و نرم رو بردارید و بکوبید تو سر و کله همدیگه . 

وقتی با این بازیا اون حس درونی بچه برآورده شد ، اون وقت حرفت رو که نباید کسی رو بزنه یا چیزی رو پرت کنه سمت کسی رو گوش میکنه ، چون میبینه کلی راه دیگه هست برای بازی پرت کردن

و آخرش هم اینه که صبر و حوصله خیلی مهمه توی تربیت بچه ، طبیعیه که مادر هم یه وقتایی عصبی بشه و کم بیاره ، خوب آدمه ، پیش میاد ولی مهم اینه که هر بار بشه یه تجربه برات و بگردی دنبال راه حل که دیگه تکرار نکنی اون اشتباه رو 

سن دوتا چهار همینه برای پسرا بیسنره دخترا کمتر صبوری میخواد و یاد بدی بهش  قاطع باشی نه عصبی

یه سبد براش بذار با چند متر فاصله عروسک و توپ هاشم بزار بگو پرتاب کنه تو سبد اینجوری هم سر گرم میشه هم او حس پرتاب کردن که داره ارضا میشه

چه جالب هردو یک بازی مشترک پیشنهاد دادیم