الهی فداتبشم مننن
میفهمم چی میگی چون خودمم تجربه اش رو داشتم
اینقدر داغون شدم که نگو...
ولی تموم تلاشمو کردم خودمو سرگرم کنم و با دوستام برم بیرون و خرید و مهمونی و اینطور چیزا تا بالاخره کم کم تونستم کمتر بهش فکر کنم
و هر چی هم زمان میگذشت بیشتر بی اهمیت میشد برام و تموم چت هامونو و عکسامونو و شمارشو و هرچی که باعث میشد یادش بیوفتم رو پاک کردم
و الان که دارم اینجا بهت این حرفا رو میزنم میفهمم چقدر احمق بودم که بخاطرش اشک ریختم و..
در واقع الان میفهمم که هیچکس ارزش نداره خودمو بخاطرش اذیت کنم تکرار میکنم هیچکس!
این حرف منو چند وقت دیگه میفهمی:)