با استناد به مقررات قانون مدنی و رویه قضایی موجود، ادعا مبنی بر اینکه صدور چک از سوی زوج میتواند موجب زوال یا تأثیرگذاری بر حق مطالبه مهریه و نفقه زوجه گردد، فاقد مبنای قانونی و مردود است.
وفق ماده 1082 قانون مدنی،
«به مجرد عقد، زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی در آن نماید.»
همچنین وفق ماده 1106 قانون مدنی،
«نفقه زوجه دائم بر عهده شوهر است.»
بدهیها، دیون تجاری، اسناد تجاری پرداختنشده (از جمله چک)، و سایر تعهدات مالی زوج، هیچگونه اثر قانونی بر حق مسلم زوجه نسبت به مطالبه مهریه و نفقه نداشته و نمیتوانند موجب سقوط یا محدودیت این حقوق گردند.
در نتیجه:
حتی در صورت صدور چک به مبلغ بالا توسط زوج و عدم پرداخت آن، حق زوجه نسبت به مهریه و نفقه به قوت و اعتبار خود باقی است و زوجه میتواند رأساً نسبت به مطالبه و اجرای آن از طریق مراجع قانونی اقدام نماید.
بدیهی است در فرض صدور چک از حساب یا دستهچک متعلق به زوجه، مسئولیت اولیه بر عهده دارنده حساب بوده، لیکن این موضوع صرفاً ناظر به مسئولیت بانکی و تجاری بوده و به هیچ نحو موجب تضییع حق مهریه و نفقه زوجه نخواهد بود؛ و زوجه این اختیار را دارد وفق قواعد رجوع، وجه پرداختی بابت چک را از زوج مطالبه و استیفا کند.