از سر دلسوزی میگه من نامزد دارم اما به دلایلی عقد نکردم همش میگه چرا عقد نمی کنی هربار ی بهونه میارم اما باز میگه چن وخ پیش گفتم به خاطر مشکل مالی مشکل مالی واقعا دارم اما نه اینکه از کسی بخوام چیزی قبول کنم
میگفت نمیدونم یکی هست توجهیزیه کمکت میکنه نمیدونم
از این حرفا
من شرایط زندگیم نابوده میگه گریم میگیره البته میدونم قصدی نداره میخواد راهنمایی و کمک کنه اما وقتی من شرایطم این شکلیه
گریم گرفته چرا من باید زندگیم این شکلی باشه
من ام چند بار یکی این رو پرسید چرا ازدواج نمیکنی ناراحت شدم آخه بتونه فضولی
یا میگفت با چقدر کارت راه میوفته بخوای عقد کنی
اما من که گدا نیستم بعد گفتم من اینطور قبول نمیکنم گیر داده از طرف من نیست و هدیست
خب بگو دارم سعی میکنم جورش کنم واز کسی کمک نمیخوام خودت را نباز ومحکم جواب بده امیدوارم به زودی مشکلاتت حل بشه توکل به خدا داشته باش
خودش متاهله؟ بگو منتظرم شوهر تو بیاد بگیرتم
چه دوست خوبی داری دلش می خواد کمک کنه بهت
اگر دوست خوبیه و بی منظور میگه
باهاش صحبت کن
بگو شرایط خیلی اشفته اس
حرفهایی ک میگی خودم کامل میدونم
خودم هم دوست دارم زودتر سر و سامون بگیرم
اما نمیشه و نمیتونم از دست تو هم کاری بر نمیاد تمام راه ها را هم بهش فکر کردم هم رفتم
پس لطفا دیگه درموردش باهام حرف نزن چون غم سنگین تری ب غم هام اضاف میکنی
هرموقع ب فکرم افتادی یادم افتادی سوال برات پیش اومد فقط برام دعا کن
