فکر میکردم راه فراری از این باتلاق هست همیشه خودمو دلداری میدادم
ولی این دیگه ضربه خلاص بود هیچ جوره نمیتونم از زندگی داغونم نجات پیدا کنم
هیچکیو ندارم هیچکی
میگفتم درس میخونم ولی این تن دارن روز به روز خستش میکنن چجوری دووم بیارم خیلی حالم بده هم از نظر جسمی هم روانی
خانوادم شدن بلای جونم
هر بلایی بگید سرم اوردن
فقط یه زندگی نرمال میخوام که نمیتونم داشته باشمش💔
دارم با گریه تایپ میکنم دوساان لطفا قضاوت نکنید همه خونها حس خونه رو نمیدن
خداکمکت کنه
:) با همه وجود درکت میکنم.
ولی تنها راه نجاتت درس خوندن و مستقل شدنه دختر.
میدونم خسته ای
منم خستم
ولی یا الان اینکارو باید بکنیم یا هیچوقت دیگه یه نفس راحت نمیکشیم.
آیت الکرسی میخونم برات انشاالله آرامش بگیری
عزیزم :) درکت میکنم
عشقم انشالله مشکلت حل بشه
و خودت خانم خودت باشی و رو پای خودت وایسی
دور از بدی بمونی و سرحال و شاد باشی
گریه نکن بخواب جانم🖤
عزیزمم🥲تو باید دووم بیاری
خواهر برادرای دیگه ت چطورن
این چیزی نیست که بخوان قضاوتت کنن چون اگه شرایطتت خوب بود حس به ته خط رسیدن رو نداشتی :)💛🌱
ولی به خدا توکل کن ؛ خدا خودش میگه : و هرکس به خدا توکل کند خدا برای او کفایت میکند .
نمیدونم مشکلت چیه ولی معلومه افسردگی گرفتی پیشنهاد میدم یه دکتر بری شاید با دو تا قرص حالت خیلی بهتر بشه و من کسایی و دیدم که بلاخره زندگی روی خوشش و نشون داده ولی با صبر و امید.
