دیدین هر دوره ای خصوصیات خودش رو داره و تفکراتی داری که فکر میکنی هیچوقت تغییر نمیکنه ولی بعدا کلا ذهن و بلوغ و تصمیماتت فرق میکنه.مثلا تا وقتی نوجوان بودیم رویایی فکر می‌کردیم همه دوست داشتیم مهاجرت کنیم مشاغل عجیب غریب داشته باشیم و خیلی هول جنس مخالف بودیم.از 20 سالگی به بعد چطوریه؟ همینطوری تا سن های بیشتر بگین فکر آدم چه فرقی میکنه درباره ازدواج و زندگی و خدا و... تو سن بالاتر غمگین تر میشیم یا شادتر؟ هنوز به خودکشی فکر میکنیم؟
میشه 17 ساله ها هم بیان ؟😔
لایک لطفا
من ۴۰ سالمه اگه بخام نصیحتت کنم حتما مستقل شده و یا تا ۳۰ ازدواج کن بعضی پدر مادرا تو پیری دشمن بچه هاشون می شن البته نه همه فقط تا ۳۰ از تو خونه پدر مادرت برو یا با ازدواج یا کار کن خونه بخر
بنظرم خیلی خفنه ، یه دوست دارم 40 سالشه انگار دوباره متولد شده 😀
من ۴۴ هستم
تازه یادم افتاده آرزوهامو تیک بزنم
امسال دانشگاه ثبت نام کردم
رانندگی یاد گرفتم و بدون ترس رانندگی میکنم
سراغ آرایش دیگه اصلا نمیرم یه ضد آفتاب و یه رژ
درگیر این نیستم پشت سرم کی چی میگه و سعی هم میکنم زیاد وارد حاشیه نشم
یه کم غمگینتر شدم
دوس دارم بیشتر با همسرم وقت بگذرونم
....
دخترای جوون فقط فکر پول درآوردن باشید
چهل رو که در میکنید انگار تازه داره حواست جمع میشه به طور درد آوری عاقل میشی پخته میشی کم حرف میشی و متاسفانه به این نتیجه میرسی که هیچ کس قابل اعتماد نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
