من اصلا خودمو دوست ندارم یه آدمی که همش میخنده
من شخصیت خودمو دوست ندارم من حالم بده غمیگنم داغونم ولی اصلا نشون نمیدم من هنوز نفهمیدم که نباید هر حرفی رو زد مثل اسکلا همچی رو نباید تعریف کرد
من خستم از خودم این زندگی لعنتی که منو وادار به دروغ میکنه خستم میترسم از روزی که این عذاب وجدان هم خاموش شه نمیدونم چرا اونی نیستم که میخام 💔
منم خستم از همچی
خنده و روحیه شوخ داشتن عالیه
نعمتیه
البته که ادم باید بمرور تعدیلش کنه یادم میاد زمانی من داخل شوخیام مسخره هم میکردم و افراد تو جمع آزرده میشدن
یاد گرفتم قبل از حرف زدن سه ثانیه فکر کنم نتیجه خیلی خوبی داد هم سوتی کمتر میدم هم کسی ناراحت نمیشه
خیلی به خودتون سخت نگیرید ادم باید اون چیزی که هست باشه فقط یجاهاییشو تعدیل کنه مثل آپدیت نرم افزارها هست خود نرم افزار عوض نمیشه ولی باگاشو میگیره
فکنم کلیدش عزت نفسه نتیجش اینه که آدم از خودش خوشش میاد و از همزیستی با خودش لذت میبره
