همه‌چیز تا وقتی خوب بود که ازدواج نکرده بودیم بعد از اینکه ازدواج کردیم خیلی آدم مزخرفی شد الان حامله هستم داریم خونمون می‌سازیم خانوادش دارن اذیت میکنن دارن بهمون زور میگن پولمونو میگیرن ازمون بهش میگم تکلیف منو مشخص کن جواب نمیده اذیت می‌کنه براش مهم نیست گیر افتادم تو یه شهر غریب چیکار کنم برم بچه رو سقط کنم بعد طلاق بگیرم؟ واقعا دیگه نمی‌خوام ادامه بدم یا برم خودمو از جایی بندازم هم من هم بچم راحت بشیم
الان مشکل اصلی همسرت چیه
خیلی دارم عذاب میکشم خیلی خیلی زیاد دلم نمیخواد این بچه رو بدنیا بیارم تو این زندگی از طرفی خانوادم قبول نمیکنن طلاق بگیرم برم اونجا همش سرم منت میزارن که خودت انتخاب کردی
نباید تو عقد حامله میشدی تا شناختت ازش کامل نشده بود اشتباه بود ولی کاریه که شده سقط گناهه
وقتی تو عقد جلوگیری نکردی الان وظیفته ب عنوان ی مادر که بچتو بدنیاش بیاری و پای کارت وایسی تموم تلاشتم بکنی که آینده اش رو بسازی نه اینکه نقشه قتلشو بکشی اونم ب خاطر چی ؟ ی خونه؟ گور بابای خونه و قوم شوهر تو وقتی بارداری به جز خدا و بچت ب هیچکسی نیازی نداری برای حال خوبت
کلی ادم منتظر و چشم ب راهن که کی صاحب اولاد بشن اونوقت تو قدر نعمتی ک خدا لطف کرده وبهت داده رو نمیدونی که هیچ میخوای با به قتل رسوندنش در برکت و رحمت خدا تو زندگی رو ب روی خودت ببندی!
بپرس همینجا از کسایی که از قصد بچه شون رو سقط کردن ببین همشون بلا استثنا پشیمونن و بعد از سقط آدم سابق نشدن!
ببخشیدا انقدر لحنم تنده ولی میبینم احتیاج داری یکی با تند حرف زدن تو رو ب خودت بیاره
الان نه وقت خونه است
نه زمان جداشدن
بعدم تو الان بارداری هورموناتم بهم ریختن شاید بخاطر همین انقدر حالت بده و فکر جدایی افتادی
بزار بچت بسلامتی بدنیا بیاد بعد تا اونموقع شاید همسرتم ب فکر خونه ی مستقلی شد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
