امروزه بیشتر این جشن ها به فراموشی سپرده شدند
🍉🐟🍉🐟🍉🐟🍉🐟
دلیل برگزاری جشن های ایران باستان چیست؟
آیین‌ها و جشن‌های ایرانی ریشه در تاریخ کهن و فرهنگ پربار این سرزمین دارند؛ آیین‌هایی که نه‌تنها نشانه‌ای از شادی و همبستگی اجتماعی هستند، بلکه بازتابی از نگاه معنوی و فلسفی نیاکان ما به طبیعت، زمان و زندگی هستند. از نوروز باشکوه گرفته تا یلدای طولانی‌ترین شب سال و سده، که جشن روشنایی و آتش است، همه این مناسبت‌ها ریشه در تقویم جشن های باستانی ایران دارند؛ تقویمی که هر روز آن نام ویژه‌ای داشته و ایرانیان باستان در روزهایی که نام روز و ماه با هم یکی می‌شد، جشن برپا می‌کردند.
🍉🐟🍉🐟🍉🐟🍉🐟
💠جشن فروردینگان
در تقویم اوستایی، نوزدهم هر ماه «فروردین‌روز» نام داشت، روزی که مردم باور داشتند روان درگذشتگان به زمین بازمی‌گردند تا در شادی نوروز شریک شوند. به همین سبب، آیینی شکل گرفت که در آن، مردم در آستانه بهار بر مزار عزیزانشان گرد می‌آمدند، چراغی از یاد روشن می‌کردند و سال نو را با نیاکان خود آغاز می‌نمودند که به آن جشن فروردینگان یا جشن فروردگان می‌گوییم.
در واقع واژه «جشن» ریشه در «یسنه» یا «یسنا» دارد؛ واژه‌ای پهلوی که در بطن خود مفاهیمی چون نیایش، ستایش، شادی و پرستش را جای داده است. در میان جشن‌های باستانی ایران، نوروز جایگاهی ویژه و بی‌بدیل داشته و یکی از هفت جشن بنیادین ایرانیان پیش از اسلام به شمار می‌رفته است. با روی کار آمدن اسلام، بسیاری از آیین‌های پیشین کنار گذاشته شدند و از آن هفت جشن، تنها نوروز به حیات خود ادامه داد و همچون پلی میان گذشته و امروز، همچنان پابرجا ماند. با آمدن اسلام این رسم نیکو، امروز هم با شکلی دیگر در قالب «پنج‌شنبه آخر سال» زنده است.
💠جشن اردیبهشتگان
در تقویم اوستایی، سومین روز هر ماه به نام “اردیبهشت‌روز” شناخته می‌شود؛ اما در برخی نسخه‌های کهن تقویم، دوم اردیبهشت را به‌عنوان روز برگزاری جشن اردیبهشتگان ثبت کردند. آیینی که در دو روز شکل می‌گرفت: روز نخست، مردم به دل طبیعت می‌رفتند، گل‌ها و گیاهان خوشبو می‌چیدند و خود را برای مراسم فردا آماده می‌کردند.
روز دوم، با نام اردیبهشتگان، زمانی برای پاسداشت راستی، صداقت و پاکی بود. باور نیاکان ما بر این بود که این روز به فرشته‌ای تعلق دارد که نگهبان حقیقت و پاکی در جهان است؛ به همین مناسبت، مردم در این روز لباس‌های سفید بر تن می‌کردند تا با نشانی از پاکی ظاهری، دل خود را نیز از ناپاکی‌ها بزدایند. اردیبهشتگان نه‌فقط یک جشن، بلکه یادآوری سالانه‌ای بود از اینکه راستی، روشن‌ترین مسیر زندگی‌ست.
💠جشن خردادگان
جشن خردادگان از جشن های باستانی ایران، در ششمین روز از ماه خرداد، از آیین‌های زیبای ایرانی‌ست که با شور و همدلی در کنار آب‌ها برگزار می‌شود. در این روز، خانواده‌ها و دوستان راهی کنار رودخانه‌ها، چشمه‌ها یا دریاچه‌ها می‌شوند تا در دل طبیعت، همراه با دعا و نیایش به درگاه اهورامزدا، روزی سرشار از آرامش و نشاط را تجربه کنند.
در باور زرتشتی، آب مظهر زندگی، زایش و پرورش است و از همین رو، خردادگان به‌منظور ستایش این عنصر مقدس برگزار می‌شود. در این روز مردمان با شستن تن، کندن چاه، پاک‌سازی قنات‌ها و نوسازی مسیرهای آب‌رسانی، ارج نهادن به آب را از حالت نمادین به عمل تبدیل می‌کردند.
