تو بارداری و راه دور
فقط خانواده شوهرم هستن و تعدادشون زیاده
زنگ هم نزدن و فقط یه خواهرشوهرم یه بار غذا آورد
میگن خب ب مامانت بگو بیاد (من شرایط ام پرخطر و دائم بیمارستان)
مامانم با اینکه ۱۶ساعت فاصله و سرکار میره اومده
خواهرشوهرم گفت دستش درد نکنه ولی دیر اومد و روسیاه موند
برادرشوهرم گفت خب اگه خونت بغل مامانم می‌بود ما میومدیم کمک
الان پسر برادرشوهرم دستش گچ گرفته و همسن منه و جاریم بزرگه
نمدونم برم دیدنش یانه
برم روسیاه بمونن
نرو
مگه استراحت نیستی. بشین دیگه. بری میگن حالش خوشه داره خودشو لوس میکنه
کسی که بخواد خودش کمک میکنه نیاز نیست به همه رو بندازی شرایطتو میدونن.
اگه خوردو خوراکه شوهرت خونه بودنی یه چیزی سرهم کنید بخورید از بیرون بگیرید .خونه هم کثیفه ولش کن تا خوب شی
التماس اینو اون نکن
به جاریتم زنگ بزن حال پسرشو جویا شو و عدم بخواه والسلام
نیاز نیست با این شرایطت بری
نه اصلا نرو
سلامتیت از اونا واجب تره
بگو درد داشتم نتونستم تکون بخورم
هیچکسم حق رو به اونها نمیده
تجربه 12 سال زندگی مشترک و 35 سال عمرم
برای آدمها همونقدری باش که برات هستند وگرنه خودتو حیف و میل میکنی
با هرکسی
خودت نرو نهایتا یه پیام بده حالش رو بپرس
از کسی هم انتظار کمک نداشته باش
یا بگو همسرت غذا بپزه یا از بیرون بگیرید
نرو بابا
روسیاه هم خودشونن با هفت پشت شون
