دل نوشته

نامه‌ای به کودک درونم

کودک عزیزم،

سلام کوچولوی مهربانِ من 🌼

مدت زیادی‌ست که می‌خواهم با تو حرف بزنم. مدتی‌ست که صدایت را کمتر شنیده‌ام، اما هنوز در قلبم هستی، زنده، پر از حس و خیال و رؤیا.

می‌خواهم ازت عذرخواهی کنم…

بابت تمام لحظه‌هایی که ترسیدی و من کنارت نبودم.

بابت وقت‌هایی که احساس کردی کسی نمی‌فهمدت و من به جای در آغوش گرفتنت، ساکتت کردم.

بابت روزهایی که خودم را زیاد جدی گرفتم و تو را، با آن همه شادی و بازی و کنجکاوی، نادیده گرفتم.

می‌دانم تو فقط می‌خواستی دوستت بدارم، بدون قضاوت، بدون ترس.

می‌دانم هنوز در گوشه‌ای از قلبم نشسته‌ای و منتظری من دوباره به تو لبخند بزنم.

از امروز قول می‌دهم بیشتر صدایت را بشنوم.

قول می‌دهم وقتی دلت می‌خواهد بخندی، نقاشی بکشی، گریه کنی یا حتی قهر کنی، کنارت باشم.

تو سزاوارِ عشق، امنیت و آرامشی، که همیشه دنبالش بودی.

من حالا اینجا هستم تا ازت مراقبت کنم،تا شاد باشی و خوشحال

با عشق و آغوشی بی‌قید و شرط،

فاطمه