می‌دونم مادرشدن خیلی مقدسه
ولی من واقعا خودمو هیچ وقت در جایگاه مادر شدن نمیبینم
اون بچه های الان اکثرا توقع هاشون بالاهست...
و خب یه وقتایی نگران اینم که هیچ پسری قبول نکنه که بخواد با من ازدواج کنه
وقتیم بچه میبینم درحد ۲ مین ذوقشو میکنم
کسی تجربه ای مثع من داشته؟
بله من
لزوما همه نباید مثل هم باشن تجربه های هرکس فرق داره خودم دوسال پیش عاشق بچه بودم الان نه
منننن
با این تفاوت که اصلا ذوق نمیکنم براشون🙄
خدا وقتی فرزندی ب خانومی میده همون طور که روزیه اون کودک رو سینه مادر میفرسته همراه اون کودک عشق ب فرزند صبوری و عشق رو هم ب دل اون خانوم میاره
اره منم
من
ولی ذوق نمیکنم اذیتشون میکنم
من دوست ندارم مادر بشم
از اول هیچ خاصی نسبت بهش نداشتم
این چند سال اخیر هم تصمیمم قطعی شد
موقع ازدواج هم گفتم که بچه نمیخوام
چندسالته؟
خب البته طبیعیه یه چیزی داریم به اسم کسانی که بچه دوست هستند و در نقطه مقابلش شما قرار میگیرین که خیلی به بچه ها علاقه‌ای ندارین
منم دوسشون ندارم.بچه میبینم فرار میکنم و فک نمیکنم یچیز غیرعادی باشه
عزیزم تو خودتم بچه ی الانیا ۱۹ سالته😐😐
من بچه دوست دارم ولی از بچه داشتن میترسم و هرگز هم بچه دار نمیشم . روزی که خواستگار قبول کنم بدون شک بهش میگم اگر بچه ای بخوای باید از پرورشگاه بگیریم...اصلا نمیتونم به دنیا آوردن ی انسان رو تحمل بکنم
منم همینطور بودم البته من سنم خیلی کمه بخوام فکر کنم ولی خب بعد یه دختر عمه ای دارم اون سه سالشه از وقتی اون اومد عاشقش شدم و همینطور عاشق دختر بچه ها البته فقط یه دونه😂
من عاشق بچهام هستم دنیای منن نفس میکشم ب عشقشون😍مادرنشدی درک نمیکنی
من همون ۲مین هم ذوق نمیکنم
اصلا خوشم نمیاد
بچه ی کسیو نگاهم نمیکنم بغل که اصلا حتی خواهرزاده یا برادرزاده هامو
ولی خودم ۲تا آوردم و بزرگ کردم خیلیم دوستشون دارم و خوشحالم که دنیا آوردمشون ماهن هر دوتا
ولی تا از آب و گل دربیان تحمل کردم
