ازدواج بدون عشق

تو ۹سال به طرف فرصت دادی کاری نکرده،دیگه بعدش حسرت نداره،اونه که باید حسرت بخوره،نمیگم فردا هر کی اومد بله رو بگو ازدواج کن،نه ولی اجازه بده موقعیت هایی که برات پیش میاد رو الکی رد نکنی

خدا به ما عقل داده پس منطقی باش. فرصت ها رو از دست نده، یه روزی جوری آه میکشی و‌ حسرت میخوری که خیلی دیر سده، زندگی کن و لذت ببر

ببین الان ایده آل پیدا نمیشه،دیگه وقتی ازدواج میکنی خودت هم باید با طرف مدارا کنی،ولی اینم در نظر بگیر خیلی از عشق های الان هم عشق نیست وقتی به وصال برسه میشه مدفن عشق،این تفکر رو داشته باش میتونی راحت بپذیری.من رابطه م رو با همسرم خیلی مدیریت کردم ولی جایی که الان هستم راضی ام،اینا رو میگم که حواس ت رو خیلی جمع کنی،از شکستت پلی بساز برای موفقیت

منطقیه

مگه اینکه مردش نباشه

واقعا تو دو راهی خونواده و عشق خیلی سخته

یه روزی سر عقل میای که خیلی دیره خیلی. یک هزارم حالت روحی خرابی که تو واسه اون پسر داری اون واسه تو نداره

ولش کن خواهر! حیف عمر و جوونی و انرژیت! نه سال یک عمممره ولیییییی این رابطه دیگه ارزشی نداره وقتی خانواده ش میلیون بار اومدن غرور تو و خونوادتو شکستن و انقد بیشعورن! خب خبر مرگتون جلو پسر خودتونو بگیرین. ضمن اینکه پارتنرتم نه تنها شعور و برش نداره که جلو غلطای اضافه خانوادشو بگیره، که حتی میگه اونا نخوان نمیشه! در صورتی که یه مرد قابل اتکا می‌ره به خانوادش میگه فلانی نباشه نمیشه و خدافظ! یعنی اون رسماً پای خط زدن باشه رو شما خط میزنه و زده نه خانوادش! خلاصه که برو پیش یه مشاور روشن و کمکت کنه این شخصو از زندگیت حذف کنی بعد ۶ ماه یه سال دو سال بخودت فرصت بده که بتونی بعدش به کس دیگه ای فکر کنی و ازدواج 

این که شروعش آرامش نداره مطمئن باش حتی اگر هم بشه بازم برات آرامش نمیاره،به خدا توکل کن،خودت بخواه ازین رابطه کلا بیا بیرون،با عقل تصمیم بگیر،درسته زور احساس بیشتره ولی تلاش کنی میشه،انشالله خدا بهترینها رو پیش روت قرار بده

هیچ سختی نداره، ببینید به عنوان یه پسر دارم اینو بهتون میگم، ما هر چیزی رو بخوایم بدست می‌آوریم هرچی رو که بدست نیاوردیم قطعا خودمون نخواستیم. اینا همش بهانه هستش که خانواده اجازه ندادن

همین امشب بگیری از فردا بهتره