مشکل یکی از دانش اموزا

چند سالشه. مگه امروز مدرسه ها بازه

افسردگی داره چند سالشه؟

درسش چطوره؟ کلا بچه ارومی هست. یا همیشه اذیت میکنه؟ سال های قبل چطور بود اخلاقش

یاده شرایط خودم افتادم البته من چهارده سالم بود ولی چقد خوبه که مامانش و شماها بهش توجه میکنین ... من تو اون دوره شدیدا نیاز داشتم معلمام یکم درکم کنن یا حداقل دوستای خیلی صمیمیم... منم دقیقا از استرس مبخندیدم هر وقتم گزیه ام میگرفت یا حالم بد میشد سرمو میزاشتم رو میز که خودمو به خواب بزنم

میدونید اون بچه الان کل ذهنش درگیر اتفاقا و چیز بدی که براش اتفاق افتاده یعنی میاد مدرسه هم دیگه تمام فکر و ذهنش درگیر اتفاقای توی خونه اشه واسه همینه که استرس داره

من خودم مشکلم دعوای مامان و بابام بود کتکاریاشون و تهشم طلاقشون... نصف وسیله های خونمون خونی میشد نصف وسبله ها میشکستن بعد خانوادم با منم دعوا داشتن یعنی من قبل اینکه حاضر شم بیام مدرسه با مامانم و بابام دعوام میشد بعد با یه اعصاب خوردی میومدم مدرسه دیگه نمیفهمیدم درس چیه علوم چیه فارسی چیه... کل تایم درسی هم ذهنم درگیر این بود که تایم مدرسه تموم شد چجوری برگردم خونه و دوباره اون محیط سمیو تحمل کنم... بعد خیلیم نیاز داشتم یکی بغل کنه یا درکم کنه و اتفاقا چند بار منو بخاطر وضعیت تحصیلیم و افسردگیم بردن پیش مشاور مدرسه ولی چون با مشاور مدرسه ارتباط نمیگرفتم بهش میگفتم حالم خوبه مشکلیم ندارم

قوه تخیلش چقد قویه؟ چون منم خوابای عجیب غریب زیاد میدیدم اکثرش هم از یه مردی بود که شبیه بابام بود و تو خواب ازش میترسیدم ... خودم حس میکنم خوابام ترکیبی از تخیل خودم و ترسم از بابام بوده

ولی حس میکنم ایشون بیشتر دلش تنهایی میخواد انگار تو جمع جلو بقیه راحت نیست نمیدونه چجوری راحت احساساتشو بریزه بیرون که قضاوتش نکنن و به احتمال زیاد ته دلش به خودکشی هم فکر میکنه ولی چیزی راجبش نمیگه 

خودم از وقتی ارتباطم با خانوادم کمتر شده بهتر شدم ولی هنوز آسیب روحی و جسمی اشو دارم

میدونید چیه؟ دانش اموزتون مشکلش باید اول با خانوادش حل بشه درسته که طلاق گرفتن ولی آسیبش روش مونده انگار باید مامانش یا برادرش بهش حس امنیت و آرامشو بدن یا با یسری تفریحا سرگرمش کنن یا اینکه مامانش ببرتش پیش تراپیستی که خارج از مدرسه اس... بعد که کم کم اعصاب و روانش از محیط خانوادش آروم شد بقیه رفتاراشم با بچه ها سرکلاس درست میشه