اطرافیانم خانواده هاشون بعد از ازدواج خیلی هواشونو دارن چ تو بچه داری چه تو مراسمای خانواده شوهرشون کلا حمایت دل آدم رو قوی میکنه، خدا حامی ما بی کسا باشه😔
هی خوش به حال شون
من که خوشحالم روزگار یادم داد متکی به خودم
زندگی کردم
من یک زن قوی
یک مادر توانمند مستقل بار اومدم
یک کلام آقای خودمم ،نوکر خودم
حمایت بیش از حد هم باعث میشه آدم هیچوقت نتونه تنهایی از پس کاراش بربیاد
البته چون من زندگیم رو توی یه شهر دور از خانواده ام شروع کردم
نگاه میکنم همه کسم خودم بودم
مادرم ده روز میاومد روزای زایمانم کمکم
بعد زندگی داشت میرفت
منم بد گوشت بودم بخیه هام رو روز پانزده هم میرفتم میکشیدم
خودم با یه بچه پونزده روزه رفتم مطلب
گذاشتمش روی تخت ،بغل دیوار
خودم کنارش
منشی معترض شد
دکتر که شرایطم رو میدونست گفت این مریض قوی منه
خانواده به شرط حامی خوبن
ولی وقتی نباشن چاره چیه
و اینکه گاهی هستن یا بی عاطفه ان
گاه وبال زندگی هم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
