من خییییلی کم پیش میاد بچم بزنم با اینکه پرخاشگره نزدیک 4 سالشه. امروز که از کار اومدم و خیلی خسته بودم یکم دراز کشیدم گوشی ببینم اینم بازی میکرد الکی منو صدا میزد گفتم بازی کن من خستم کاریم نداشته باش. هر چی گفتم گوش نداد بعد اومد شروع کرد به زدن من بازم فقط جیغ زدم ولی تحمل کردم آخر سر اومد رو گردنم نشست و محکم میکوبید تو سرم منم خیلی خسته و بی اعصاب بودم بخاطر دعوا با شوهر زبون نفهمم . محکم از رو پشتم پرتش کردم رو زمین دلش درد گرفته بود گریه میکرد باز اومد منو بزنه گفتم حق نداری مامانت بزنی گوش نداد محکم زدم تو دهنش . بعدش کلی گریه کرد گفت دوست ندارم و فلان . ولی من برعکس دفعه های قبلی ذره ای عذاب وجدان ندارم و گفتم خوب کاری کردم حقت بود .دقیقا شبیه پدرش وقتی منو کتک میزنع منو میزد هم خسته بودم هم یک لحظه یاد کتک های باباش افتادم که همیشه و هر ماه منو این شکلی میزنه . از کوره در رفتم . حالا برام عجیبه چرا ناراحت نیستم چرا عذاب وجدان ندارم . خواهشا فقط مادر ها جواب بدن مجرد ها و کسایی که بچه ندارن حق ندارن نظر بدن .
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
معلومه از دست پسرت و شوهرت به شدت عصبانی و ناراحت هستی و چون فکر میکنی همیشه مظلوم واقع میشی و این دفعه حداقل جلوی پسرت وایستادی شاید فکر میکنی حقت رو گرفتی..برای همین عذاب وجدان نداری
کاش زندگی برعکس شروع میشد ...پیر به دنیا میومدیم با یه عشق جوون میشدیمآخرشم یه شب تو بغل مادرمون میمردیم...