منی که دوران راهنمایی نمره اجتماعی ام ده شده بود،اون پسر منو مجبور کرد که درس بخونم،مداما بهم لطف میکرد محبت میکرد حمایتم میکرد امید میداد هوامو داشت آنقدر که منو به تراز۷۰۰۰قلم چی رسوند،،،اما حالا که بهش گفتم بمون گفت من ناراحتم که این حس رو به تو دادم و نمیخام باهم ارتباط بگیریم که ذهنتو درگیر کنم،،،،،،،اما من چیکار کنم ،،منی که زمین و زمانو میدوختم بهم روزی ۱۰ساغت۱۱ساغت تا جمعه بعد ازمون پیش اون سرم بالا باشه،،،،بالای هر ورقه برنامه ریزی ام مینوشتم چند روزمانده تا اون، عامل پیشرفتم بود،،الان که من هیچکسو ندارم و به شماها پناه بردم،،بهم بگین چیکار کنم،کارم شده گریه زاری هیچی نمیخورم عملا مثل مرده ها شدم،،،،چندین ساله که همدیگه رو میشناسیم.
علت رفتنش چیه؟خیلی حس بدیه
سر یه بحث خیلی عادی دعوامون شد گفت بسلامت،بعد سه ماه گفتم که من دچار افت شدم پسر،،،،،،
گفت ناراحتم که این حسو بهت دادم من دوست ندارم باهات ارتباط بگیرم که ذهنت ببشتر از این درگیر بشه،،ولی داره داغون ترم می‌کنه،،،،،اصلا خوشم نمیا التماس و اینا بکنم چون فایده هم نداره،،،فقط میدونم زمانم داره میره
هیچکس هیچی نمیگه،،،هیچکس نمیگه من باید چیکار کنم،عملا محرک من به سمت درس خوندن بود
با اون تخیلی ادامه ی مسیر رو طی کن به بالاترین جا برس شاید در آینده برگشت و.....
اخه چرا رفت،،،،باور کن همش فکر میکنم من ناقصم،،،
دلیلش چی بود،خیلی غیر منطقیه،،،اون خودش دانشجو دندانه اصلا برام مهم نیست طرف دیپلم داره یا دانشجو چن رشته ایه،اینا براش مهم نیست اصلا که بگم پیشرفت من مثلا روش تاثیر بذاره یا اذیتش کنه
دوست دختر جدید پیدا کرده سرش گرمه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
59 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
