«هر مؤمنی منع نماید از مؤمن دیگر چیزی را که به آن محتاج باشد، و آن شخص قادر بر رسانیدن آن به او باشد - از خود یا از جای دیگر - خدا در روز قیامت او را باز می‌دارد در حالتی که روی او سیاه و چشم او کبود و دستهای او به گردن بسته باشد. پس خطاب می‌رسد که: این است خیانتکاری که خیانت با خدا و پیغمبر نموده. پس امر می‌شود که: او را به جهنم افکنند». [۴]
----------
[۴]: ۴. کافی، ج ۲، ص ۳۶۷، ح ۱.
