من خودم همکارم می ببینم میترسم .پس چطور مادرا ما میرفتن سرکار همیشه پرانرژی بودن .همیشه خدا سرما خورده س
توان هر کس فرق میکنه دیگ
بنده خدا توانش کمه معلومه زیاذم کمکی نداره برای شاغلا یدونه بچه کافیه داغون میشن باید همش مولتی اینا بخوره
یه روزی مادر شاغل میشی
و متوجه میشی چطوری
همه مث هم نیستن چندروز پیش یه بنده خدا تاپیک زد اگه توانش ندارید سرکار نرید همهههههه ریختن سرش
انرژی ادم ها با هم فرق داره
بعد بعضی ها شوهرشون کمک و همراه هست. بچه ها خوش قلق هستن خانواده حکایتگر دارن بعضی ها هم هیچ کدوم ندارن
چون شما تو خونه ایشون رو می‌دیدی...قطعا همکارتون تو خونه اش پر انرژی هست که وقتی میاد سرکار خسته است
اون موقع خانواده ها بیشتر کنار هم بودن کمکی داشت و این که بچه ها خیلی مستقل تر و همراه تر و صبور تر بودن . حالا خانم شاغل شغل رو که داره هیچی تازه باید بره خونه توقعات بچه و حتی شوهرشو سر و سامون بده
برای زن خونه دارم والا باز دو تا بچه کلافه کنندست.بچه های الان با زمان ما کلی فرق دارن.ما نیازهایمان فرق داشت.کجا ما رو کلاسای مختلف میبرن.اغلب خودمون سرگرم بودیم
دلم براش کباب شده ، سخته بخدا
من شاغل نیستم ولی بچه ها پدرما درآوردن الان پاچه شوهرما گرفتم ورفت سرکار داغونم کردن
همه که مثال هم نیستند عزیزم
یکی جسمش ضعیف هست روحش هم خسته میشه
یکی روحش خسته هست جسمش هم ضعیف میشه
من پنج بیدار شدم ناهار پختم دوش گرفتم آماده شدم بچه هام آماده شدند رفتند مدرسه
الان هم خودم می‌خوام برم سرکار
خسته هم نیستم
دیگه همه مثل هم نیستن این بنده خدا بدنش ضعیفه
بستگی به توان بدنی ادما داره.. مشخصه اگر زنی دوتا بچه داشته باشه و کارای خونه هم باشه توان سر کار هم سخت میشه. واسه همین خودم کار رو بوسیدم کذاشتم کنار چون توان بدنی و حوصله خودمو میشناختم.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
